Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Το νεοφιλελεύθερο "θαύμα" της Ουγγαρίας



Η Ουγγαρία βουλιάζει στην πιο ακραία φτώχεια και στις πιο ακραίες κοινωνικές ανισότητες, ενώ οι φορείς της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, που στήριξαν για περισσότερα από είκοσι χρόνια τις παρεμβάσεις που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση περιορίζονται σε υποκριτικά (και εξοργιστικά) ευχολόγια.

Το ακροδεξιό επιτελείο που κυβερνά τη χώρα από το 2010, έχει αναγάγει τον κοινωνικό δαρβινισμό σε επίσημη αντίληψη διακυβέρνησης. Σε μια χώρα όπου σύμφωνα με την Eurostat τα επίπεδα αποπτώχευσης έχουν οξυνθεί τραγικά, οι κυβερνητικοί παράγοντες διακηρύττουν ότι οι φτωχοί και οι ευπαθείς ομάδες είναι «ηθικά ασθενείς» και «ένοχοι οι ίδιοι για την κατάστασή τους». Στον 21ο αιώνα, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, János Lázár, εκστόμισε ότι «η ζωή τους δεν αξίζει πια τίποτα και δεν είναι πια άξια για τίποτα». Υπολογίζεται ότι 45% περίπου των 10.000.000 πολιτών της Ουγγαρίας ζει με λιγότερα από το αντίστοιχο ποσό των 280 ευρώ τον μήνα (θεωρούμενο ως επίσημο όριο επιβίωσης), οι δαπάνες για την υγεία και την παιδεία έχουν συρρικνωθεί, έχουν εισαχθεί δίδακτρα στα πανεπιστήμια και σε περίθαλψη μπορούν να ελπίζουν μόνον όσοι μπορούν να αγοράσουν ακριβές «υπηρεσίες υγείας». Επιπλέον, καταργήθηκε το αφορολόγητο και επιβλήθηκε ενιαίος φόρος 16% ανεξαρτήτως εισοδήματος. Η παιδική φτώχεια έχει χτυπήσει κόκκινο, με 730.000 από τα 1.700.000 παιδιά να ζουν χωρίς καν τα απολύτως απαραίτητα.

Οι άνεργοι και οι νέοι βρίσκονται ουσιαστικά υπό διωγμό με τα διαρκώς αυξανόμενα περιοριστικά μέτρα της ουγγρικής κυβέρνησης, ενώ από την κυβέρνηση συστήνεται να μην χρησιμοποιούν οι φορείς όρους όπως «φτώχεια», «βαθειά φτώχεια», «παιδική φτώχεια» και «ισότητα ευκαιριών». Ήδη πριν από το 2010, είχε προβλεφθεί για το «εθνικό καλό» να λαμβάνει κοινωνική βοήθεια μόνο ο ένας από τους δύο δικαιούχους ανά οικογένεια. Σήμερα, οι εξαθλιωμένες άνεργες ή υποαπασχολούμενες μάζες καλούνται να επιβιώσουν χωρίς την παραμικρή στήριξη.

Ξαναρωτάτε οι νεοφιλελεύθεροι ποιά είναι η σχέση σας με την ακροδεξιά να δούμε κάτι;;;

Νίκος Σκοπλάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου