Κατασταλτικές εξελκώσεις και Αμυγδαλέζες

του Νίκου Σκοπλάκη

     Αντί για πομπώδεις "συμφιλιώσεις", ο Πανούσης οφείλει να πάρει μέτρα για να συρρικνωθούν και να εξουδετερωθούν οι κατασταλτικές εξελκώσεις, οι οποίες αποτελούν όνειδος και έμπρακτη κατάργηση της έννοιας των ανθρώπινων και κοινωνικών δικαιωμάτων. Ο δήθεν αυτοπεριορισμός των κατασταλτικών μηχανισμών, χωρίς να θεσπίζονται και να εφαρμόζονται απαρεγκλίτως άλλοι κανόνες, γίνεται έδαφος που αναπαράγει αντανακλαστικά κληροδοτημένα από την προηγούμενη φρικτή περίοδο. Αυτή η αναπαραγωγή δεν είναι, λοιπόν, απροσδόκητη, αλλά υπάρχει κίνδυνος να γίνει και απρόβλεπτη, παρά τις ρητορικές διακηρύξεις για περιορισμό "ανεξέλεγκτων εξουσιών". Η "εικασία επικινδυνότητας" για μετανάστες και πρόσφυγες ενυπάρχει στις κατασταλτικές εξελκώσεις και η ανοχή τους υπονομεύει την εσωτερική συνοχή κάθε προγραμματικής προσπάθειας ριζικού εκδημοκρατισμού.

    Επιπροσθέτως, φρίκη είναι εξίσου όσα γίνονται και όσα δεν γίνονται σε σχέση με την Αμυγδαλέζα: η Αμυγδαλέζα θα έπρεπε να έχει κλείσει...προχτές!